دشمنی عادت اینهاست نرو                 عادتی بوده که آنجاست نرو

داستانی است پریدن با هم                   بنشین قصه همینجاست نرو

بیشتر از همگان خوبی هست             خوب من سهم توپیداست نرو

آنچه بگذشت تو بگذار و بیا              زنده  باد هر چه مهیاست نرو

گندم و سیب و هزاران نفرین               زندگی  غفلت حواست  نرو

آنچه لک لک به شما وعده گذاشت      حوض خشک لب دریاست نرو

نوبت ما که گذشت، اما دوست            کودکی، خسته و تنهاست نرو

آنچه این قوم شتروش دارند                 کینه ها بوده و برپاست نرو

گوش کن کوه به ما می گوید           آنچه از ماست که بر ماست نرو

                 شوکت شب، به چراغی بند است

                   روشنی قصه ی فرداست نرو