یادت هست

تو در گشودی در من

ابری سرگردان مرا گرفت

 چقدر گریه ی بلند خوب بود

و تو چقدر بلندی

وقتی گریه می کنی

از پهنای صورتت

خیابان ها و آدم ها سقوط می کنند.

امروز آسمان کوتاه است و من

مثل کودکی های ابر زود دلم می گیرد

برگرد

من مثل آسمان یک دیوانه

همیشه احتمال ام بسیار است.