باری
بعد از سالهای سخت
پس از گذشتن از قرنها قرق
ازباید گذشتیم
از گذشت گذشتیم
مثل درختی در سکوت عرب رویید
مثل سیبی ام که از چنگ چنگیز گریخت
گریختیم
چقدر در به دری عمو؟
باید بارهایمان را می انداختیم
انداختیم
میان انداختن آموختیم
میان آموختن آمیختیم
در کوچه باغهای نیشابور
شراب شکر بار زدیم
کنار درختان رسیده
سیب را خندیدیم
بخند گلم
ما به انتهای بعید وبعدن رسیدم
از پشت کوه ها آدم ها
و خداها و خورشیدها
ها.... بیاور مرا
می خواهم همه ام را بالا بیاورم
مثل سرزمینی ام که باد نمی برد
ببر مرا در باران
زیر گریه ام بزن
می زنی؟
من هیچ ندارم آقا...
هیچ....
جز چند دانه سیگار
همین صفحه واین قلم
مشتی افکار ابلهان....
تکیه بده...
به شانه هایم بده گریه کن....
من نیز چنین خواهم کرد.....
"حسین پناهی"
درود!
مهربان ! شعر گفته ای اما در وادی زبان و ساختار ولش کرده ای به امان خدا . تو را بایددر شعرت ببینم . کجاست ؟
با سلام و احترام از شما دوست ارجمند دعوت می شود
از وبلاگ تازه تأ سیس (کافه کلمات) پایگاه شعر و
انتشارات مهدیارجوان به سرپرستی شاعر نام اشنا
هادی خوانساری بازدید نموده و به دوستان دیگر نیز معرفی نمائید.
و با نام (کافه کلمات) لینک کنید و بهم بگید با چه نامی لینک تون کنم خیلی قشنگ بود.
با سپاس مهلا باران
آفرین تاراز !
تو هیچ می دانی که من در افقی نه چندان دور دارم خواب های روشنی برایت می بینم ها ؟
یک خواندیدنی تازه در هواخوری !
درازتر از اتوبوس های مرده رسان می گریخت و من
نگران اوی بالاخانه نشینم بودم
..
..
..
بودم که نمی توانستم سفر به شما کنم
چقدر سخت گذشته به تو فرزندم پدرم مادرم . در این قرون بد و باد چرا تو زیبا تر می شوی
سلام
با توجه به فیل-تر شدن سه باره ی «وبلاگ غزل پست مدرن»
به آدرس جدید کوچ کردیم:
www.bahal21.persianblog.ir
از این به بعد وبلاگ «غزل پست مدرن» هر شب به روز خواهد شد
ممنون می شوم اگر
لینک وبلاگ را در پیوندهای خودتان
به آدرس جدید تغییر دهید
و همچنین به دوستانتان اطلاع رسانی کنید
با عشق و ادبیات منتظر شما خواهم بود:
سید مهدی موسوی